Trouwen terwijl je stiekem zwanger bent

Op 9 mei 2014 zijn Bart en ik getrouwd. Een half jaar en een dag later werd Nomi na een zwangerschap van 39 weken geboren. Je snapt het al; ik was ongeveer 12 weken zwanger toen we gingen trouwen. En op die dag wist nog niemand dat ik zwanger was.

Ik was dus 12 weken zwanger, maar ik dacht dat ik op dat moment nog maar 7 weken was. Daarom hadden we het niemand verteld. Pas bij de eerste echo kwamen we erachter dat ik al een stuk verder was dan we dachten. In dit artikel lees je daar meer over.

Geen alcohol

Toen ik positief had getest dronk ik natuurlijk niet, en vlak daarna had ik mijn vrijgezellenfeest. Mijn excuus was, dat ik wakker was geworden met flinke hoofdpijn en dat ik ibuprofen had geslikt. Nou drink ik ook inderdaad niet als ik ibuprofen heb geslikt, dus ik vond het wel een goed excuus. De rest niet zo, en vanaf dat moment hadden sommige mensen al het vermoeden dat ik zwanger was. Want tja, op je eigen vrijgezellenfeest niet drinken is natuurlijk ook wel een beetje gek.

Ook op onze bruiloft was het niet drinken natuurlijk lastig. Overdag ging dat prima, ik zei dat ik niet dronk omdat ik anders ’s avonds moe zou zijn. Bart dronk overdag ook niet, dus dat viel niet op. Maar toen begon het feest ’s avonds..

Voordat ik zwanger was, hadden we besloten dat we niet met koffie en gebak zouden beginnen, maar met prosecco en petit fours. Hartstikke leuk, maar ik mocht natuurlijk niet drinken. We hadden het nog kunnen veranderen, maar ik vond het juist zo leuk. Toen de gasten binnenkwamen had ik een glaasje prosecco in mijn hand, en die moest ik natuurlijk wegzetten. Bart en ik hadden het er al over gehad, en hij dronk uit twee glaasjes. Zo waren uiteindelijk beide glazen leeg, en het is niemand opgevallen dat ik er niks van gehad heb.

’s Avonds werd het lastiger. Ik kreeg telkens wijn van mensen, en die ‘vergat’ ik soms mee te nemen als ik ergens anders naartoe ging. Later hoorde ik dat dat mijn moeder wel was opgevallen. Normaal gesproken vergeet ik mijn wijntje namelijk echt niet..

Later besloot ik een flinke gok te nemen; ik nam mijn glas wijn mee naar het toilet, ik gooide hem leeg en ik deed water in mijn glas. Het was vrij donker in de zaal en niemand heeft het gezien. Gelukkig maar, anders had niemand meer geloofd dat ik niet zwanger was.

De jurk

Dan de jurk. Hij paste gelukkig nog prima, maar als ik ging zitten drukte het bovenste stukje een beetje in mijn buik. Op zich voelde het niet vervelend, maar het idee dat het drukte op de plek waar de baby zat, stond me niet aan. Daarom had ik mijn trouwjurk niet de hele dag aangehad. Tijdens het trouwen en het foto’s maken wel, maar daarna heb ik hem uitgedaan met als excuus dat ik er niet goed mee kon zitten. Dat klopte ook wel, maar dat was niet de belangrijkste reden.

Vlak voor het feest deed ik hem weer aan, maar halverwege de avond heb ik hem weer uitgedaan. Ik deed een cocktailjurkje aan waar ik me een stuk beter in kon bewegen, en die niet op mijn buik drukte.

Moe

Iets waar ik me van tevoren wel een beetje zorgen over maakte, was mijn energielevel. Ik lag meestal rond 10 uur wel te slapen en onze bruiloft zou een drukke en lange dag worden. Overdag ging het prima, maar halverwege de avond was mijn energie ver te zoeken. Gelukkig hielp een colaatje me door mijn dipje heen, en de rest van de avond ging het prima.

Toen we ’s nachts thuiskwamen was ik wel hartstikke moe, en nadat we eventjes nagepraat hebben vielen we als een blok in slaap (het was dus niet zo’n spannende huwelijksnacht haha!).

Uiteindelijk bleek dat het niet drinken me toch een beetje verraden heeft, waardoor weinig mensen verbaasd waren toen we twee weken later vertelden dat ik zwanger was.