O ja, dat laatste trimester…
Door Maartje – Daar is hij weer, het laatste trimester van mijn zwangerschap. Terwijl ik laatst nog aan het genieten was van mijn bescheiden zwangere buik, kan ik nu mijn schoenen bijna niet meer zelf aankrijgen. Nachten zijn een ramp, mijn energie is ver te zoeken en ik loop als een bejaarde. Dus in deze blog ga ik even lekker klagen!
Dikke buik
Mijn buik is echt gigantisch. Nu ik dit schrijf ben ik 31 weken zwanger, maar vreemden denken dat de baby ieder moment kan komen. ‘Durf je de deur nog wel uit?’ ‘Ben je niet bang dat de bevalling opeens begint?’ Ik vertel dat ik nog 2 maanden moet en dan word ik verbaasd aangekeken. Ik weet zelf ook niet waarom die buik zo mega is hoor. Misschien doordat het mijn derde kind is?
Een lichaam dat niet meer meewerkt
Die dikke buik zit nogal in de weg. Bukken is niet te doen, veters strikken ook niet… Ik draag alleen nog maar instappers. Hopelijk wordt het snel warm en kan ik open schoenen aandoen waar mijn voeten wat makkelijk in gaan. Oh en mijn voeten zijn behoorlijk opgezwollen, wat het natuurlijk ook niet makkelijker maakt.
De nachten
Ook bij mijn zoon en dochter was het derde trimester een hel qua slapen. Ik kan niet lekker liggen waardoor ik niet kan slapen. Als ik dan, eindelijk slaap word ik snel weer wakker omdat ik moet plassen. Vervolgens lukt het me weer niet om in slaap te komen. Uiteindelijk slaap ik wel een paar uurtjes en ik word regelmatig rond 5 uur al wakker. Dan kan ik echt niet meer liggen en ga ik maar uit bed.
’s Ochtends vroeg zit ik series te kijken op Netflix, want tja, wat moet je anders. Als mijn vriend en mijn kinderen wakker worden heb ik er voor mijn gevoel al een halve dag opzitten. En daardoor ben ik halverwege de ochtend alweer moe.
Ik wil wijn!
Als ik niet zwanger ben, kan ik na een dag waarop alles tegenzit wel een glaasje (of meer dan dan) wijn gebruiken. En op dit moment heb ik weinig goede dagen. Maar goed, alcohol kan nu natuurlijk niet. Daarom heb ik mezelf laatst maar getrakteerd op een fles alcoholvrije wijn, maar dat is toch eigenlijk niet zo lekker als gewone wijn.
Aftellen
Nu ben ik vreselijk aan het zeuren, maar ik ben ook heel erg dankbaar voor deze zwangerschap. Maar het is gewoon fijn om alles even van me af te schrijven en er zijn vast wel mensen die het herkennen. Ik ben nu ook heel erg aan het aftellen. Ook voor de kinderen is dat leuk. Iedere week plakken we een sticker en zo komen we steeds dichter bij de 40 weken… Hopelijk laat ze niet te lang op zich wachten en heb ik haar tegen die tijd al in mijn armen!
Hoe vond jij het derde trimester?
Oh zo herkenbaar!!! Ben nu 33 week, heftige onderbuik pijnen. Beetje angstig dat het ineens kan gaan beginnen terwijl ik eigenlijk nog helemaal niet klaar ben voor de komst van de baby.. ?Haha.. Het slapen ook echt een drama. En ben ondertussen echt ontzettend moe de hele tijd. Dus klaag lekker mee! 🙂
Oh zo herkenbaar!!! Ben nu 33 week, heftige onderbuik pijnen. Beetje angstig dat het ineens kan gaan beginnen terwijl ik eigenlijk nog helemaal niet klaar ben voor de komst van de baby.. ?Haha.. Het slapen ook echt een drama. En ben ondertussen echt ontzettend moe de hele tijd. Dus klaag lekker mee! 🙂
Een zware, maar ook wel mooie tijd.Spannend want je weet niet wat er gaat komen en wie je in je armen gaat houden. Heel mooi
Heel herkenbaar ja. De laatste loodjes wegen het zwaarst. En die mensen die vragen of je bijna moet, ik kon ze wel wat aandoen haha. Ze maakten me onzeker terwijl ik daarvoor juist heel trots was op mijn buik.
Merel onlangs geplaatst…Column | Ik voelde me verloren en wilde het liefst meteen wegrennen