Geopereerd worden tijdens je zwangerschap

Door Ylisha – Al zolang als ik mij kan herinneren had ik zo nu en dan heel veel pijn bij mijn stuitje. Het voelde alsof mijn stuitje uit de kom was (als dat, medisch gezien, al kan). Alsof er iets uitstak. Ik heb hiervoor heel wat huisartsen gezien en altijd kreeg ik te horen; je bent waarschijnlijk ooit heel hard op je stuitje gevallen waardoor die wat losser is komen te zitten. Wij kunnen niks voor je doen en naarmate je ouder wordt zal je er waarschijnlijk meer last van gaan krijgen. Niet het meest leuke vooruitzicht en ik vond het altijd al raar dat ik mij echt niet kon herinneren dat ik ooit heel hard gevallen was op mijn stuitje. Maar goed, de huisartsen zullen het wel weten toch?

Tot zover de inleiding. Ik was ongeveer acht weken zwanger toen ik weer klachten kreeg bij mijn stuitje. Alleen dit keer kon ik helemaal niks meer. Niet zitten, niet staan, niet liggen en ’s nachts moest ik doodstil liggen met allemaal kussens onder en tegen mij aan. Als de pijn te heftig werd ging ik als een opgerold bolletje onder de douche liggen met een hete douchestraal tegen mijn stuitje.
Natuurlijk ben ik toen weer naar de huisarts geweest. Ik kreeg weer te horen;  het is je stuitje. Ik kreeg wel een doorverwijzing voor de fysio aangezien ik zwanger was en dit dan wel erger kon worden. Ik dacht alleen maar: nóg erger?

Abces

Een dag later (zaterdag) had ik een hele slechte nacht gehad. Ik had de gehele nacht op de grond onder de douche gelegen. Mijn vriend had er schoon genoeg van en nam mij mee naar de huisartsenpost. Daar aangekomen zag de dienstdoende huisarts meteen dat het heel erg fout zat. Bij mijn stuitje zat een heel groot abces. Ik moest meteen naar de SEH (spoedeisende eerste hulp).

Geen verdoving

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd ik bekeken en bleek dat ik inderdaad een groot abces had. Die moest worden opengemaakt worden. Normaal gaat dit met een ruggenprik of algemene narcose aangezien dit een zeer pijnlijk behandeling is, maar ik was zwanger en dus waren beide geen optie voor mij volgens de artsen. Na een halve dag wachten in een SEH kamertje werd besloten dat het abces daar ter plekke zou worden opgemaakt. Plaatselijke verdoving zou heel moeilijk worden omdat het gebied rondom het abces zeer ontstoken was. Uiteindelijk heb ik alles gevoeld en heb afschuwelijk veel pijn gehad. Dit was echt een hele traumatische ervaring. Ik heb toen mijn hele zwangerschap een open wond gehad, die elke dag 3x gespoeld moest worden. Helaas had ik geen recht op thuiszorg.

Weer een abces

Twee maanden na mijn bevalling kreeg ik weer wat last van mijn stuitje. De wond was nog niet helemaal dicht en ik moest zodra ik last kreeg meteen aan de bel trekken. Ik ben toen meteen naar de huisarts gegaan. Helaas had ik weer een groot abces gekregen. Van de één op de andere dag zat het er weer. Ik moest meteen weer naar de SEH.

Met mijn vriend heb ik besloten om naar een ander ziekenhuis te gaan. Bij het vorige ziekenhuis was zoveel mis gegaan dat ik in hun kunde geen vertrouwen meer had. Wederom werd op de SEH vastgesteld dat ik weer een groot abces had. Ik moest meteen geopereerd worden. Gelukkig kon ik nu onder algehele narcose geopereerd worden. Na de operatie had ik weer een open wond. Deze keer wel groter en dieper dan de vorige keer. Ik moest weer drie keer per dag spoelen en veel rusten. De wond had ook typisch een ‘open wond luchtje’ en er kwam altijd vuiligheid uit. Maar verbinden op die plek was geen optie. Maar hoe doe je dat met een baby van twee maanden oud? Ik had wederom geen recht op thuiszorg.

Haarnestcyste

Uiteindelijk ben ik gewoon maar doorgegaan op mijn automatische mama piloot. Na heel wat controles in het ziekenhuis bleek de wond niet dicht te gaan. De oorzaak van dit alles was een haarnestcyste*. In overleg met de artsen werd besloten dat ik weer geopereerd moest worden om deze haarnestcyste te verwijderen. Wel met de kanttekening dat ze geen zekerheid kunnen geven of ze ook echt alles kunnen weghalen. Ik moest het zien als de wortels van een boom. Die gaan alle kanten op. Ook kanten die de chirurg niet kan zien. Maar hij zou zijn best doen. En natuurlijk geloofde ik dat.

Weer een operatie

Op 5 december 2016 ben ik weer geopereerd. Ik wist dat ik weer een open wond zou krijgen en dat ik weer geen recht op thuiszorg/wondzorg zou hebben. Maar de wond was deze keer zoveel groter en dieper. Het spoelen was en is helaas nog steeds een hel, de wond stonk en weer kwam er vuiligheid uit. Helaas bleek het bloedvat waar het infuus had gezeten ontstoken, dus mijn arm kon ik ook niet of nauwelijks gebruiken. We zijn, nu ik dit typ, drie maanden verder. Nog steeds is de wond niet dicht. Volgende week moet ik weer naar het ziekenhuis en gaan we bespreken wat we gaan doen. Huidtransplantatie zou een volgende stap kunnen zijn want de wond moet gewoon dicht.

Door dit verhaal ben ik mijn baan verloren, heb ik fysiek een mega opdonder gehad en ben ik mentaal uitgeput. Vanaf acht weken zangerschap tot aan nu (Mijntje is net één jaar geworden) ben ik hier al mee bezig. Ik heb mij heel veel momenten een hele slechte moeder gevoelt. Ik kon fysiek niet altijd voor haar zorgen, haar oppakken als ze het nodig had. Mijntje kent nu alleen een moeder die niet veel kan en dat doet mij verschrikkelijk veel pijn. Meer pijn dan die rot wond.

Het blijft nu afwachten wat de volgende stap gaat zijn en of dit nooit meer terug komt. Het is een onzekerheid waar ik mee moet leven. De grootste prioriteit is dat de wond dicht gaat. Daarna komt het fysieke herstel. Ik heb daarnaast ook de financiële onzekerheid die boven mijn hoofd hangt en mij veel stress geeft. Voor nu moet ik dus afwachten, terwijl ik ontzettend verlang naar zekerheid.

Het is en blijft dus een ‘ongoing story’.

 

*Een haarnestcyste (sinus pilonidalis) is meestal gelegen in de bilspleet. Het is een holte onder de huid, met een open verbinding naar buiten. Deze verbinding is te zien als een klein gaatje of een kleine intrekking in de huid. In de haarnestcyste bevinden zich meestal haren, die door de huid heen geprikt zijn, waarna de open verbinding is ontstaan. Er kan gemakkelijk een ontsteking in de cyste ontstaan. Ook kan de cyste pijn veroorzaken of vocht afscheiden. 

 

Ylisha is op 27 februari 2016 mama geworden van Mijntje. Ze is drie jaar samen met haar vriend Wesley. Ylisha heeft de studie musicaltheater gedaan, maar op dit moment heeft ze geen werk. In haar vrije momenten zingt ze graag, ze leest beauty- en lifestyleblogs en kijkt vlogs, ze checkt haar social media en ze droomt weg op de vele Pinterest pagina’s. Verder houdt ze van dansen en sporten, maar dat zit er op dit moment helaas niet in. Ylisha is te volgen op Instagram, Twitter en Snapchat (Ylisha Peters).