Over “nee” en “waarom”

Door Vanessa – 23 mei, onze jongste dochter Noor werd 2 jaar. Twee, deux, two,… terrible two’s jawel!!! Wat een leuke namiddag Plopsaland moest werden, draaide uit in dit:

Gelukkig kon er op het einde van de middag een lachje vanaf op jawel, het simpelste van heel het park: een speelplein! Ruim 60km gereden voor wat we dus ook op het einde van onze straat hebben maar bon… Al een geluk dat we een abonnement hebben en dat grote zus zich wel amuseerde.

Al moet ik eerlijk toegeven dat ik wat ‘teleurgesteld’ was dat mijn poging om er een speciale verjaardag van te maken, niet in dank werd afgenomen door onze peuterpuber. Ik weet wel dat ze er niet om doen, maar dit is toch iets wat me soms wel iets doet… Ach ja.. “it’s just a phase zeker…”.

Terrible Two’s en de Waarom-fase

Op forums las ik vaak van mama’s die de “waarom-fase” aan 4 jaar een pak erger vonden dan de terrible two/nee-fase. Ik geloofde dit niet echt. Onze oudste dochter is in alles redelijk makkelijk geweest en net daarom was ik er behoorlijk gerust in dat dit alleen maar kon meevallen. Maar ondertussen moet ik toch toegeven dat de waarom-fase een energievreter is.

Nee!

En het is al helemaal de moeite in combinatie met de nee-fase van kleine zus. Altijd leven en entertainment bij ons dus. Ik moet eerlijk toegeven, dat die fase’s en de combinatie ervan niet meteen door je hoofd spookt als je beslist om niet teveel leeftijd tussen je twee kindjes te laten.

Leeftijdsverschil

Over het leeftijdsverschil gesproken: voor mij mocht er wat meer tijd tussen de meiden zitten, maar moeder natuur besliste er anders over (gelukkig maar). Voor de oudste hebben we wat langer moeten ‘oefenen’ en ben ik uiteindelijk zwanger geraakt met een klein ‘medisch duwtje in de rug’. Daardoor besloten we om al snel terug de pil achterwege te laten om voor een tweede kindje te gaan. En toen was het na 3 a 4 maanden raak.

Het eerste jaar

Het eerste jaar vond ik best pittig… Noor was een hangerige, huilerige baby waardoor Janne al snel zelfstandiger moest worden als grote zus… Mama liep immers veel met kleine zus op de arm. Toen was het niet de combinatie ‘nee’ en ‘waarom’ die voor leven in huis zorgde maar de combinatie baby en ‘nee’!

Of het nu over nee, waarom, ja of daarom gaat…ik ben zo blij met mijn twee meisjes en ik denk zij ook wel met elkaar…

Herkenbaar voor mama’s die ook in de twee fases tegelijk zitten ?

Liefs,
Vanessa