Miskraam nummer 2

Door Maartje – Wat had ik het allemaal mooi bedacht. Ik zou hier gaan bloggen over mijn zwangerschap en alles wat daarbij hoort. Vanaf het prille begin, de momenten die ik nog met niemand anders zou delen zou ik voor jullie opschrijven. Maar helaas gaat dat niet door. Ik heb namelijk weer een miskraam gehad.

Ik heb jullie in mijn vorige blog verteld dat ik al eerder een miskraam heb gehad, waar ik niemand iets over had verteld (behalve mijn vriend dan). Dit kindje zou een regenboogkindje worden, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.

De vorige zwangerschap had ik de hele tijd al het gevoel dat het mis zou gaan. Deze zwangerschap vond ik het ontzettend eng, maar ik had goede hoop. Ik was de dagen aan het aftellen tot de eerste echo en ik kon niet wachten totdat we ons kindje op het beeldscherm zouden zien.

En toen opeens kreeg ik buikkrampen. Ik herkende het nog van de vorige keer en ik wist meteen dat het mis was. Het was ’s avonds laat en ik zei tegen mijn vriend dat ik een miskraam ging krijgen. Hij dacht dat het wel goed zou gaan, maar al snel begon ik bloed te verliezen. Zoveel, dat alle hoop op een goede afloop meteen weg was.

’s Ochtends belde ik de verloskundige en ik mocht meteen komen. Ze zei nog iets over dat bloedverlies wel vaker voorkomt tijdens de zwangerschap, maar ik wist zeker dat ik niet meer zwanger zou zijn. Toen ik vertelde dat ik minder bloed was verloren dan bij mijn vorige miskraam, wilde ze een echo maken. Daar was niks meer op te zien, de miskraam werd dus bevestigd.

Ik keek ontzettend uit naar dit kindje en het is een flinke klap dat het mis is gegaan. Het is de tweede miskraam en ik begin me af te vragen of er iets mis is met mij. De verloskundige vindt een onderzoek nog niet meteen nodig, omdat ik ook twee goede zwangerschappen heb gehad. Als ik het echt wil, wil ze me wel doorsturen. Maar eigenlijk zit ik op dit moment niet zo te wachten op al die ziekenhuisbezoeken.

En nu?

Ik wil gewoon weer doorgaan, en opnieuw proberen zwanger te worden. De verloskundige gaf aan dat het misschien verstandig zou zijn om even een pauze in te lassen, maar dat wil ik helemaal niet. Ik hoop nu gewoon dat ik heel snel weer zwanger ben, en ik heel snel het eerste trimester doorkom.