Mijn verborgen hobby

Door Christa – Ken je dat, het hebben van een verborgen hobby, verborgen passie? Ik wel en ik heb het al zo lang als ik mij kan herinneren.

Al van kleins af aan heb ik een hobby.. Een hobby die ik altijd heb uitgevoerd tot dat ik kinderen kreeg. Ik was gek op mijn hobby , mijn ouders werden gek van mijn hobby.

Niemand wist wat mijn hobby was en ik wilde het ook niemand laten weten.  Tot ik op een gegeven moment de stoute schoenen aan trok en het mijn klasgenootjes van groep 8 liet zien.. wauw wat was ik trots op mijzelf! Het leverde me zelfs de hoofdrol op in de afscheidsmusical en een andere actie waar ik dan toch niet al te vaak naar luister…

Maar wat is mijn hobby dan? Mijn verborgen passie? Een hobby die zo lang en zo goed verborgen is gebleven dat zelfs hele goede vriendinnen en familie niet weten dat ik doe/deed?

Mijn hobby van kleins af aan is zingen/playbacken en dansen. Als klein meisje speelde ik altijd de musicals na waar ik was geweest (lees: Phantom of the Opera, Cats, Elizabeth etc..) Wanneer ik met mijn Barbies speelde ging ik al zingend door met mijn poppenspel en speelde ik zelfs met mijn Barbies hele musicals na.

Toen ik in groep 8 zat had ik het lef om, vraag me niet hoe, een aantal musicals te laten horen aan mijn klasgenootjes. Dit leverde mij de hoofdrol op in de afscheidsmusical en mocht ik ook solo zingen en daarbij mocht ik solo zingen op een cd die werd opgenomen met onze school… Als ik miijzelf nu terug hoor schaam ik me rot, maar goed, laten we het er op houden dat ik jong was en wat wilde.

Naarmate ik ouder werd veranderde ook mijn muzieksmaak. Vanaf de middelbare school draaide ik met name popmuziek en veranderde ik onze woonkamer in mijn persoonlijke dansschool. Gordijnen dicht, want o wee als er mensen mij konden zien! Mijn vader moest de kamer uit en mijn moeder mocht vooral niet in mijn gezichtsveld staan. Uren kon ik bezig zijn, met dansmoves, concerten en zangkwalificaties. Naderhand was ik moe, bezweet, maar absoluut voldaan. Het ‘publiek’ vond mij te gek en ik had weer een toffe ‘show’ weggegeven. Dat wat ik in de discotheek deed kon ik thuis vele malen beter.

Ik kreeg zelfs een vriendin zover om samen een choreo te verzinnen op een nummer van The Black Eyed Peas. Vraag me niet meer welk nummer dat was en wat voor choreo we hadden, maar het was geweldig, we waren er blij mee en er heilig van overtuigd dat we dit ooit ten gehore zouden brengen. Wat er, uiteraard, nooit van kwam!

Ik kreeg verkering met mijn huidige man en ik durfde zelfs voor hem mijn concerten op te voeren, maar al snel was de lol er af en werd mijn hobby steeds minder vaak uitgevoerd…

We gingen trouwen en in ons huis was onze woonkamer niet groot genoeg om er concerten te geven en al snel werd mijn hobby niet meer dan een vage herinnering…

Tot ik er laatst weer aan terug dacht. Nog steeds ben ik gek op dansen en vooral lekker meezingen met fijne nummers wanneer ik in de auto zit. Ineens dacht ik weer aan mijn passie, mijn verborgen hobby. Waarom zou ik daar niet gewoon weer wat mee gaan doen?! Waarom zou ik nu niet mijn woonkamer omtoveren tot mijn persoonlijke dansschool en mij ’s avonds, wanneer de kinderen op bed liggen en ik weer eens alleen op de bank plof, mijn danskleren aantrekken, fijne muziek opzoeken en doen wat ik altijd leuk vond om te doen? Het is goed voor de beweging, goed voor de conditie en.. het houdt me fit, fris en fruitig!

Wie weet, wie weet ga ik wel weer terug naar waar ik ooit mee ben begonnen. Misschien weet ik alle moed weer te verzamelen en te doen wat ik altijd al zo leuk vond om te doen..

Wie weet.. ooit..

 

Christa is moeder van Ryan en Chiara en ze is getrouwd. Ze heeft een eigen blog; ChristaSchrijft.com.