Mijn kraamweek was alles behalve een pleziertje

Door Elske – De kraamperiode hoort iets fijns te zijn, een week waarin je rustig op je eigen tempo kunt wennen aan de nieuwe situatie maar bovenal je pasgeboren kindje leert kennen en je leert wennen aan het moederschap. Maar wat als dit niet een fijne week is? Mijn kraamweek was alles behalve een pleziertje.

Yara

Op 1 november is onze dochter Yara geboren, door middel van een inleiding. We moesten ter controle een nachtje in het ziekenhuis blijven. De volgende ochtend belde ik het kraambureau dat we begin van de middag thuis zouden komen. Zij zouden zorgen voor en kraamverzorgster en vroegen of er een stagiaire mee mocht komen. Geen probleem voor ons, ook zij moeten het vak leren.

Die middag toen we thuis kwamen waren eerst onze moeders thuis, ze hadden het huis even een beetje opgefrist. Toen de kraamverzorgster met de stagiaire kwam, gingen onze moeders weer naar huis in verband met de drukte. Onze kraamverzorgster was een echte ‘spring-in-het-veld’. En een moment van rust was er niet, gelijk werden ons dingen uit handen genomen en onze wensen werden door de stagiaire op papier gezet.

De eerste indruk

De eerste indruk was, ondanks dat het zo druk verliep, prima. De eerste dagen waren nog redelijk te doen, maar ik kon niet echt genieten. Ik voelde me bekeken en werd in de gaten gehouden, dit was mijn gevoel. Hierdoor begon ik mij te ergeren en mijn man ‘ontvluchtte’ het huis door of met de hond een groot blok te lopen, of te fietsen. Daarom kortten we de uren steeds meer in. In het begin bleef de kraamzorg tot half 2, maar dit werd al gauw tot een uur of 11.

Ik voelde mij fysiek goed en pakte daardoor het huishouden er ook al snel weer bij op. Ook zorgde ik sinds dag 1 al volledig voor mijn kindjes. Dit werd mij helaas niet in dank afgenomen. Er volgden soms opmerkingen van ‘je moet je rust nemen’ en ‘druk die duim steviger hoor’ en dit werd met een glimlach gezegd. Op dat moment had ik nog niks in de gaten. Met de stagiaire was de klik goed, ik kende haar al.

Toch niet zo’n leuke kraamverzorgster

De zondag na mijn bevalling werd de vraag gesteld of de stagiaire Yara wel in bad mocht doen. Mijn man was de avond daarvoor al samen met de kinderen wezen douchen, dus ik legde uit dat dit onnodig was. Ze rolde met haar ogen en vroeg of ze het dan morgen mocht doen, prima. Ze was het er duidelijk niet mee eens, ook omdat ze eerder al had aangegeven dat ze dan wel foto’s wilde maken (?!). Op dat moment hadden wij onze bedenkingen er al bij. We voelden ons beiden opgelaten en foto’s voor in het fotoboek dat maakte ik dan zelf wel.

Tijdens de koffie kwam ze naast me zitten met de vraag waarom ik ja had gezegd tegen een stagiaire. Ik voelde de bui al hangen en werd geïrriteerd. Mijn antwoord was dan ook dat ik mij goed voelde en voor mijn eigen kinderen wilde zorgen. Dit was volgens haar niet de bedoeling, omdat de stagiaire dan niks kon leren. Nogmaals legde ik haar uit dat als ik mij goed voel en in staat ben alles weer te doen dat ik voor míjn kinderen zorg en dat het straks ook moet als ze weer weg zijn. Toen werd er de opmerking geplaatst die de druppel deed overlopen. De uren dat zij aanwezig waren, dit waren onderhand nog maar 4 uurtjes, zorgden zij voor de kinderen en kon ik de rest van de middag/avond/nacht voor ze zorgen. Ik ben hier uiteindelijk niet op in gegaan, en heb ze eigenlijk het huis uitgekeken. Ik kreeg letterlijk het gevoel dat ik geen moeder mocht zijn en dit gevoel is onbeschrijfelijk.

De stagiaire wist ook niet waar dit opeens waar dit vandaan kwam, als ze iets wilde doen met Yara dan had ze me dat persoonlijk wel gevraagd.

Toen mijn man thuiskwam en de kraamzorg het huis verliet, barstte ik in tranen uit, de zogenaamde kraamtranen waren vroeg deze keer. Ik legde uit wat er gebeurd was en mijn man zei gelijk dat deze kraamverzorgster niet meer welkom was in ons huis. Ik heb gelijk het kraambureau gebeld en uitgelegd wat er was voorgevallen, heb gezegd dat de stagiaire welkom was en dat de laatste kraamdag niet meer nodig was.

Nieuwe kraamverzorgster

De volgende dag kwam er een nieuwe kraamverzorgster, samen met de stagiaire, en dit was gelijk al een verbetering. Dit was uiteindelijk ook de laatste kraamdag voor ons, de zorg is goed afgesloten met deze kraamverzorgster, maar achteraf had ik eerder aan de bel moeten trekken. Hier heb ik dan ook wel spijt van, maar op dat moment had ik het niet zo zeer in de gaten. Heb nog een goed gesprek met de stagiaire kunnen hebben en die vertelde dat zij ook geen klik met de kraamverzorgster had en hier ook een aantal gesprekken mee had gehad.

Wanneer het kraambureau belt (sommige kraambureaus doen dit namelijk), geef dan duidelijk aan of de klik er is. Wanneer dit er niet is dan sturen ze de volgende dag gelijk een andere kraamverzorgster. Ook wanneer het later in je kraamweek niet klikt of als er iets is voorgevallen, dan kun je altijd bellen maak hier dan ook gebruik van. Je kraamweek hoort iets bijzonders te zijn, waar je met een lach en een traan op terug kunt kijken. Helaas was dit in mijn situatie niet zo.

 

Elske heeft 2 kinderen; Djurre (12 mei 2015) en Yara (1 november 2016). Ze is inmiddels bijna 3 jaar getrouwd met Richard. Richard is stuurman in de kustvaart en hij vaart 6 tot 8 weken en is daarna 6 tot 8 weken met verlof. In de periode dat hij vaart staat Elske er alleen voor. Elske’s hobby’s zijn haken en naaien, meer daarover vind je op haar Facebookpagina; Elske’s Creaties.