Even voorstellen; gastblogger Maartje

We hebben er weer een nieuwe gastblogger bij! Deze keer is het iemand die anoniem gaat bloggen over onderwerpen als haar prille zwangerschap, haar miskraam die ze geheim heeft gehouden en hoe het was om op haar zestiende zwanger te zijn. Vandaag stelt ze zich voor.

Hoi allemaal! Ik vind het altijd een beetje awkward om wat over mezelf te vertellen, maar om me niet voor te stellen is natuurlijk ook niet zo netjes. So here we go!

Ik ben Maartje, 24 jaar, moeder van een jongen van 7 en een meisje van 4 en ik ben 8 jaar samen met de vader van mijn kinderen.

Maartje?

Eigenlijk heet ik helemaal geen Maartje. Maar ik noem mijzelf hier zo, omdat ik graag anoniem wil blijven. Het bloggen lijkt me namelijk ontzettend leuk, maar ik wil niet mijn hele leven delen met naam en toenaam. En anoniem kan ik veel meer met jullie delen dan wanneer ik jullie vertel wie ik echt ben. Bijvoorbeeld dat ik stiekem zwanger ben!

Juist, ik ben net zwanger en naast mijn vriend weet nog niemand dat. Ik ben nu 5 a 6 weken zwanger en volgens mijn eigen berekening ben ik eind november uitgeteld. Het zal een regenboogkindje worden, want in december heb ik een miskraam gehad.

Wat geldt voor deze zwangerschap, geldt ook voor de miskraam. Alleen mijn vriend en ik weten het. We wilden het toen niet vertellen voor de 12 weken, ook niet aan familie. Volgens mijn familie hebben we het allemaal niet voor elkaar. We zijn bijvoorbeeld niet getrouwd en in het wereldje van mijn ouders is dat echt not done! Een derde kindje zou volgens hun echt dom zijn en daarom hebben we ze niks verteld. Toen bij de eerste echo het hartje van het baby’tje niet bleek te kloppen, besloten we het voor ons te houden. Dan zouden ze ook niet weten dat we graag een derde kindje wilden en dat scheelt een hoop gezeur.

De band met mijn ouders is flink verslechterd toen ik ze op mijn zestiende vertelde dat ik zwanger was. Ik was een paar maanden samen met mijn vriend toen ik niet ongesteld werd en loeizenuwachtig naar de Etos ging voor een zwangerschapstest. En ja hoor, twee streepjes. We maakten een afspraak bij de verloskundige en toen ik 10 weken zwanger was vertelden we het onze ouders. Ze waren niet zo enthousiast, vooral die van mij niet. ‘Wat zullen mensen wel niet van ons denken’, was een van de eerste dingen die mijn moeder zei, waarop ik de deur dichtsloeg en wegging.

Goed, hier zal ik het voor nu even bij laten. Binnenkort zal ik jullie wat meer vertellen over mijn zwangerschap, de miskraam, zwanger raken op je zestiende en meer!

Liefs,
Maartje