Emma* vertelt; mijn schoonmoeder accepteert mij niet

Vandaag heb ik een nieuw verhaal voor jullie in de rubriek ‘lezers vertellen‘. Emma (dit is een schuilnaam) vertelt haar verhaal. Haar schoonmoeder accepteert haar niet.

Vorige relatie

Een jaar of 10 geleden leerde ik mijn vorige partner kennen. Al snel waren we heel erg verliefd en op dat moment dacht ik dat we voor altijd samen zouden blijven. Jong en naïef was ik. Toen we zes maanden samen waren, werd ik maar niet ongesteld. ‘Zou ik zwanger zijn?’, dacht ik nog. Het was niet gepland, maar ik zou het helemaal niet erg vinden.

Ik weet nog precies hoe ik bij de drogist stond. Klamme handjes en een rood hoofd, want wat als ik iemand tegen zou komen die ik kende? Gelukkig gebeurde dat niet. Thuis kon ik niet wachten met testen. Ik wist dat je het beste ’s ochtends kon testen, maar ik besloot het meteen te doen. Al snel stond er ‘zwanger’ op de test. Ik schrok, maar ik was ook blij. Nu moest ik het mijn vriend nog vertellen…

‘Schat, ik ben zwanger’

’s Avonds vertelde ik het aan hem. Hij schrok, hij vroeg of ik een grapje maakte. Hij keek even bedenkelijk en toen kreeg ik een knuffel. Hij vond het leuk. En ik was opgelucht!

Ik had een goede zwangerschap en ook de bevalling ging vrij soepel (voor zover dat kan, dan). Maar al snel na de geboorte van mijn dochter kreeg onze relatie scheuren. Hij wilde zijn leven blijven leiden zoals hij dat altijd deed en de verzorging van onze dochter kwam op mij aan. Hij kon gaan en staan waar hij wilde en wat ik wilde maakte hem niks uit. Ik heb het nog een hele tijd volgehouden en keer op keer aangegeven dat ik het zo niet wilde. Maar uiteindelijk was ik het zat en ging ik bij hem weg.

Single moeder

In mijn eentje voor mijn dochter zorgen ging prima. Zelfs makkelijker dan toen ik nog samen was met mijn ex. Veel mensen boden me nu ik single moeder was hulp aan en ik kon rustig een middag of avondje weg. Iedereen wilde opeens wel oppassen!

Mijn huidige vriend

Terwijl ik een avondje ging stappen, ontmoette ik mijn huidige vriend. Ik was helemaal niet op zoek naar een relatie en we kletsten gewoon wat. Ik vertelde hem over mijn dochter en hij zei ‘Oh wat leuk!’. Niet de reactie wat ik verwachtte. Ik dacht dat jongens daar op af zouden knappen, maar dat bleek niet zo te zijn.

We spraken nog een paar keer af en al snel was ik verliefd. We kregen een relatie en hij was ontzettend leuk met mijn dochter. Ze hadden meteen een klik. Toen was het tijd om zijn ouders te ontmoeten.

De ontmoeting met zijn ouders

Mijn vriend had me al verteld dat zijn moeder het niet zo leuk vond dat ik al een dochter had. Dat maakte de ontmoeting heel spannend. We gingen bij ze eten en het was ontzettend ongemakkelijk. Mijn schoonvader was heel aardig, maar mijn schoonmoeder vroeg alleen maar naar mijn dochter en naar mijn vorige relatie. En niet op een leuke manier. Het was duidelijk dat ze mij niet goed genoeg vond voor mijn vriend.

‘Ze draait nog wel bij’

Mijn vriend was ervan overtuigd dat ze nog wel bij zou draaien. Ze moest gewoon even aan het idee wennen, volgens hem. Helaas is het alles behalve beter geworden. Laatst kwamen we samen binnen en vroeg ze ‘Oh, zijn jullie nou nog steeds samen?’. Toen realiseerde ik me dat we echt geen band gaan krijgen.

Ook mijn vriend ziet dit nu in. Hiervoor waren het nog een beetje sneaky opmerkingen die ze naar me maakte, maar het wordt steeds duidelijker. Ik vind het ontzettend jammer en mijn vriend ook. Hij heeft namelijk een hele goede band met zijn ouders. Of nou ja, dat had hij. Hij heeft nu ook steeds minder zin om naar zijn moeder te gaan.

Met elkaar praten

Mijn vriend heeft het er al een paar keer met zijn moeder over gehad. Helaas heeft dat geen effect. Het probleem voor haar is dat ik al een kind heb. Dat is niet wat ze wil voor haar zoon. Mijn vriend wilde graag dat ik met zijn moeder ga praten. Eerst wilde ik dat niet, maar uiteindelijk leek me dat toch het beste. Maar zijn moeder wil het niet. Ze heeft ‘geen behoefte’ om met mij te praten.

Ik vrees dat de situatie niet zal veranderen. Ik vind het best erg, maar ik vrees dat ik er niks aan kan veranderen.

Wil jij ook je verhaal vertellen? Stuur dan een mailtje naar malou@voormamasdoormamas.nl.